Zoeken
Nieuws 550 Blog 550
De overdracht

4 september, 2017 - /blog/1546/de-overdracht.html

‘Leef je voor geluk? Of sterf je van verdriet? En voelt dat als een keuze of heb jij die keuze niet?’ De zevenjarige naast me zingt ‘Mooi’ van Marco Borsato. We hebben net vier gelukkige vakantiedagen thuis achter de rug, waarin ik elke dag met een stel kinderen en tieners naar de Grill-In wandelde om een softijs met spikkels te kopen. De Grill-In is onze nieuwe stamkroeg aan het worden. Er ontstaan leuke, nieuwe gewoonten. Mama = Grill-In . Het verjaar...

Dat we al lang een serieus leven hébben, ergens. En er niet nog aan moeten beginnen, ooit. Misschien.

14 januari, 2019 - /blog/2415/dat-we-al-lang-een-serieus-leven-hebben-ergens-en-er-niet-nog-aan-moeten-beginnen-ooit-misschien.html

Zijn familie heeft de hele dag bij hem geschilderd, ik kom zijn huis bekijken en zal daar ook eventjes zijn vader en moeder treffen. In een heel ongedwongen situatie.   M. hangt in zijn stoeltje, wijdbeens, in zijn knalroze hoodie. Keurig rechtop zit ik naast hem - met mijn benen over elkaar, dan weer naast elkaar, over elkaar - en probeer af en toe zijn blik te peilen. Hij gaat steeds verder achterover hangen en stopt een hand chips in zijn mond. Een jaar of zestien schat ik ons...

Einzelgänger

30 mei, 2019 - /blog/2650/einzelgaenger.html

Naast Der Einzelgänger was er ook een man die zich als cowboy had uitgedost. Hij rende als een paardje door de wei, nam eieren in zijn mond, aaide een echt paard en liet zich filmen terwijl hij in het gras lag te grijnzen. Het was een prachtige middag. Die avond gingen we met een aantal figuranten en producenten naar het café. Buiten troffen we een vrouw van een jaar of zestig. Ze had bloemen geplukt en deze door de stangen van haar fiets gevlochten. Ze riep: ‘Abend heren!’ En ze zei...

Uber (Jeroen Blankert)

24 oktober, 2018 - /blog/2318/uber-jeroen-blankert.html

* Eindelijk is het dan zover! We hoeven straks helemaal het huis niet meer uit en bovendien zullen de straten niet meer geteisterd worden door keihard rijdende brommers en fietsen met reusachtige koffers achterop die gevuld met pizza's en andere lekkernijen de burger omver rijden. Het zal niet lang meer duren voordat, kort nadat we een restaurant gebeld hebben om eten te bestellen, er een vrolijk gekleurde drone voor het raam verschijnt die met een computerstem roept dat het eten...

Een vermoeiende metafoor (Anneleen Van Offel)

6 november, 2019 - /blog/2840/een-vermoeiende-metafoor-anneleen-van-offel.html

Op de laatste dag van onze trouwreis krijg ik van onze gastvrouw in Toscane een potje met een lichtgrijs mengsel cadeau. Wanneer ze het opendraait, stroomt het als woeste lava over, snel houdt ze het boven de afwasbak. ‘Zuurdesemstarter’, zegt ze plechtig. Ze is het al jaren aan het kweken en ik krijg er een deel van mee om thuis zelf brood te kunnen bakken, brood dat een kern zal hebben van die lange, zwervende trouwmaanden door Europa. Elke dag moet ik het mengsel voeden met meel en water...

Eigen Huis en Tuin, met Mick en Roel #7

5 april, 2020 - /blog/3013/eigen-huis-en-tuin-met-mick-en-roel-7.html

Dit is de zevende brief. Lees hier nummer zes.  Mick, Ik heb iets ontdekt, een bug in het systeem, de naald in de fikkende hooiberg die we nu de wereld noemen. Een manier waarop we uit dit hele akkefietje nog een slaatje kunnen slaan, want dat doen anderen ook. Dus. Ik zat afgelopen week naar buiten te staren naar het fietsenrek voor onze deur. Hoe langer ik ernaar keek, hoe meer een van de fietsen leek te verdwijnen. Niet letterlijk, maar hij leek van vorm te veranderen. ...

Alles is mogelijk als de kinderen weg zijn

9 april, 2018 - /blog/2025/alles-is-mogelijk-als-de-kinderen-weg-zijn.html

Ik open mijn slaapkamergordijnen en zwaai naar de overbuurvrouw met haar bakfiets vol kinderen en rugzakken gevuld met broodtrommels, bekers en fruit. Ik zie voor me hoe ze die trommels vanochtend nog snel heeft moeten reinigen, de korsten van de vorige dag eruit, weg met de chocopasta en de pindakaas die kleefde aan de randen. (Nu zit het verdorie aan de mouw van haar blouse).  En dan de muffe lucht uit die vermolmde plastic bekers. Ze heeft de kinderen komkommer in zilverfolie meege...

Onze tijd

17 juni, 2020 - /blog/3097/onze-tijd.html

Mondkapje kwijt. Nieuwe tijden, nieuwe problemen. Voor het eerst ga ik weer naar de bioscoop met een vriendin. Alles strak georganiseerd. Ook het wijntje dat we erna gaan drinken is vooraf gereserveerd. Pas als ik mijn fiets van het slot haal om naar de stad te racen, denk ik aan het mondkapje. Ik woon in Noord en kom de stad niet in zonder zo’n ding. De tijd dringt. Ik kan dat verrekte kapje dus nergens - maar dan ook echt nérgens - meer vinden. Het hele huis haal ik overhoop. Ik w...

Leeg

13 april, 2017 - /blog/1266/leeg.html

Van heinde en verre verzamelen mensen zich op één gunstige plek en creëren ze langzaam een stad. Op een dag heeft iemand een gebrek en er ontstaat handel. Daar kun je belachelijk rijk van worden. Vaak blijft dat niet onopgemerkt en komen er nog meer mensen naar die ene plek. De mensen die van ver komen worden soms alleen nog maar armer in de stad. Als je geen slaaf neemt word je wellicht zelf een slaaf. Als je de leegte in de stad niet verdraagt kun je muziek draaien, drinken en dans...

Wat is er van de sport?

23 juni, 2016 - /blog/658/wat-is-er-van-de-sport.html

Laten we ’t godverdomme niet moeilijker maken dan het is. We gaan een zaal binnen, we kijken naar een voetbalmatch op een groot scherm, we drinken normale hoeveelheden bier. En daarna gaan we op huis aan, tanden poetsen en kom er maar in, zandman. Maar ja, hoe gaat dat? De Belgen winnen en dan drink je je toch de kop in. Alles zat goed ineen en dan valt de avond uiteen als een puzzel. Mag je ’s ochtends beginnen te puzzelen. Er was een vrouw, maar hoe heette zij en moet ik me bij haar exc...

1 2 3 ... 55 »
Blijf op de hoogte

Volg onze sociale media voor het laatste nieuws: