Verhip, ook wij zijn mantelzorgers, al is dat dan voor ons eigen kind
In het 'zakje complimenten' zitten rolletjes hagelwit papier met een tekstje. Het is best spannend om het sierlijke rode elastiekje te verwijderen en het papiertje open te draaien. Lieve zinnetjes als 'zo blij dat ik jou ken' of 'jij geeft energie'. De witte velletjes zijn vervaardigd door mensen met een verstandelijke beperking en vormen een van de verrassingen in de zogenoemde Verwenbox van het Fonds Verstandelijk Gehandicapten. Lees meer »
Wat is er precies zo gevaarlijk aan openhartigheid? (Je gaat er in elk geval niet dood aan)
“Je krijgt de groetjes van een vriendin van me”, zei de journaliste na het gesprek, “ze denkt dat ze je kent omdat ze je columns leest.” Lees meer »
Om ons allebei | Bij mij thuis
Schrijfster Sabine van den Berg woont in de grootste kunstenaarsgemeenschap van Noord-Nederland: De Biotoop in Haren. Om de week, op vrijdag, verschijnen haar Berichten uit de Biotoop voortaan bij ons. Op de andere vrijdagen plaatst ze poëzie op het Lebowski Blog. Nog niet eerder publiceerde ze gedichten. Een primeur dus! Lees meer »
Maria
Vlak na terugkomst op het platteland bedreven mijn geliefde en ik de liefde op het aanrechtblad. Het was buiten weer om binnen te blijven. We deden het dan ook om de kou of eenzaamheid te verdrijven, denk ik, waarom anders? Lees meer »
Een dag onderzoeken in Nijmegen: eng en fascinerend tegelijk
Op het moment dat kinderpsychiater Karlijn Vermeulen vraagt of Samuel onaangepast gedrag vertoont, geeft hij zelf antwoord door zonder spier te vertrekken drie knalharde scheten te laten. Als een symfonie van onaangepastheid. Lees meer »
Een kijkje in de toekomst
Na thuiskomst van het interview ging ik meteen op de bank liggen met mijn ogen dicht. Het was mijn tweede interview die week en er stonden er nog vier gepland. Ze gaan over het boek dat ik geschreven heb, dat gebaseerd is op deze columns, maar dat geen bundel verzamelde columns is. Alle aandacht ervoor is heel goed. Maar een interview geven is een heel ander métier. Ergens over praten is iets anders dan ergens over schrijven. Je moet op een andere manier alert zijn. Lees meer »
Cadeautje
‘Ik moet je iets leuks vertellen.’ De Viking lachte geheimzinnig. Ik had hem net gefeliciteerd met Nikki, zijn vriendin, ze was die dag jarig. ‘Vanmorgen heb ik me laten inpakken door de kinderen’, zei hij. ‘Ik heb mezelf cadeau gegeven. Gisteravond ben ik naar Emmy’s naaiatelier gegaan en heb ik haar gevraagd of ze een lang, breed lint voor me kon fabriceren. Het moest helemaal om mij heen kunnen en dan nog lang genoeg zijn voor een strik. Die strik hebben de meisjes vanmorgen in elkaar geknoopt.’ Ik moest lachen. ‘En wilde Nikki je hebben?’ ‘Ja. Volgend jaar op mijn verjaardag trouwen we.’ Lees meer »
Jachtgeweer
Onlangs voerde ik een discussie met vrienden die opperden dat je best een wapen mag gebruiken om jezelf te verdedigen op het platteland. Ik kan niet ontkennen dat mijn pacifistische opvoeding en een jeugd zonder angst meespeelden in mijn oordeel. Ik vroeg mijn vrienden: ‘Hoever moet je van de bewoonde wereld af wonen dan? Waar trek je de grens? Twee kilometer, tweeëneenhalf? Ik vind dat je wapens niet moet propageren of gedogen. Dat leidt tot verwarring.’ Lees meer »