Zoeken
Plasfles (seksbedelaar)

Plasfles (seksbedelaar)

Gepubliceerd op 10 oktober, 2019 om 00:00, aangepast op

Een vriendin van mijn geliefde is naaktmodel. Nadat ze in de buurt had gewerkt met een nerveuze amateurfotograaf, kwam ze eten en vertelde ze dat ze tegenwoordig in een flat tussen asielzoekers woonde.

Ik zei dat ik deze week gebeld zou worden door het COA (centraal orgaan asielzoekers) om ergens geplaatst te worden voor een reportage. Net als vele vluchtelingen moest ik afwachten waar ik ging verblijven. Ik wilde graag logeren onder de asielzoekers om erachter te komen hoe ze leefden.
    De vriendin zei: ‘Syriërs kunnen erg claimerig zijn, ze bedoelen het goed, maar slokken je helemaal op. Ik zou iedere nacht bij een ander gaan slapen als ik jou was, dan krijg je een beter beeld.’

Ik knikte instemmend. Als student woonde ik in een huis met vijf getraumatiseerde Syriërs. Ik riep de plasfles in het leven. De deuren van Syriërs stonden namelijk dag en nacht open, en ik had niet altijd zin om te praten. Ik plaste op mijn kamer in de fles en gooide de urine uit het raam. Ik vertelde mijn geliefde en haar vriendin hierover. Ze keken me aan alsof ze een dood dier langs de kant van de weg zagen liggen.

De vriendin vertelde dat ze eens aan het liften was in Italië en afgezet werd aan de grens. Het was nacht, ze liep langs een onverlichte weg tegen het verkeer in, en trof uiteindelijk een asielzoekerscentrum. Men dacht dat ze eveneens een vluchteling was en ze boden haar onderdak. Maar toen ze erachter kwamen dat ze geen echte asielzoeker was, moest ze de nacht elders doorbrengen. Een van de bewoners wist wel een hotel. Ze liepen weer een half uur langs die donkere weg. ‘De volgende ochtend stond hij weer voor het hotel,’ vertelde de vriendin. ‘Ik voelde me schuldig, we werden vrienden op Facebook.’ Sindsdien stuurde hij foto’s van zichzelf.
    Ik zei: ‘Hij wil vast met je trouwen.’
    ‘Ik wil hem graag helpen maar ik ben geen lopende verblijfvergunning.’

Van asielzoekers kwam het gesprek op stalkers. Mijn geliefde werkte vroeger in een dierentuin waar ze ijsjes verkocht. Een man belde haar daar eens met het verzoek: ‘Zou je me ergens neer willen zetten?’   
    ‘Bent u invalide?’
    ‘Nee, dat niet. Je mag me ook straf geven als je wilt.’
    ‘Meneer ik verkoop gewoon softijsjes en ga nu ophangen.’
    We vroegen ons af waarom mensen op een dergelijke manier om aandacht vroegen. Het antwoord was misschien heel simpel: de man wilde vast dat zijn fantasie ook de hare werd. Zoals ook de vluchteling een partner zoekt om in het beloofde land te wonen, of de nerveuze amateurfotograaf erotische gevoelens heeft voor een naaktmodel. De meeste mannen lijken me van nature seksbedelaars.

Auteurs
Auteur: Jonah Falke

Jonah Falke (1991) werd geboren in Ulft en studeerde fine art painting aan ArtEZ, Enschede. Hij exposeerde in binnen- en buitenland en maakte als frontman van de band Villa Zeno de plaat Self Made Woman. In 2016 verscheen zijn debuutroman Bontebrug, in 2019 volgde De mooiste vrouw van de wereld. Hij schreef voor Vrij Nederland, See All This, ELLE, HP/De Tijd en VPRO Nooit meer slapen en is vaste columnist bij de Gelderlander en op het Lebowski Blog.

Blijf op de hoogte

Volg onze sociale media voor het laatste nieuws: