Kleine lettertjes (Jeroen Blankert)
Mensen die in de supermarkt etiketten lezen, zijn gemiddeld lichter en gezonder. Val je echt af wanneer je etiketten op voedselverpakkingen leest?
Mensen die in de supermarkt etiketten lezen, zijn slanker dan mensen die helemaal geen aandacht besteden aan de tekst op de verpakking. Dat geldt vooral voor vrouwen. Etiketten lezende vrouwen zijn gemiddeld zo’n 4 kilo lichter, mannen zo’n 400 gram, ontdekten onderzoekers van onder meer de Universidade de Santiago de Compostela in Spanje.
*
Als wij al eens een etiket lezen, of kunnen lezen, want soms is dat zelfs mét bril al een heel gedoe, dan houden we de mogelijkheid open dat er iets in het product zit dat ons niet aanstaat. Daarom lezen we het. Maar vaak denken we 'Ha, roze koek! Lekker!' dan lezen we niks en gooien, hopsa, twee pakken in ons mandje. Of kar. Als we roze koeken kopen hebben we meestal een kar, want dan moet er ook een krat bier gekocht worden. En vijf flessen wijn. Hompen Franse kaas, chips, zakken soep, pizza's uit de diepvries en ijs. Ook ijs uit de diepvries. Grote stukken leverworst, dropjes, fors gezouten pinda's en slagroomsoezen.
Maar als we onze bril opzetten en zorgvuldig gaan lezen welke ingrediënten er in deze muesli zitten, of waar die yoghurt gemaakt is en waarom deze pot soep een goede keuze is, dan blijkt vaak dat er toch wel iets in zit waardoor we het niet willen hebben. Dan lopen we naar een ander schap, met ons mandje. We bukken ons diep of gaan op de tenen staan om iets anders te pakken. Na zorgvuldige bestudering besluiten we dan vaak naar een andere winkel te gaan, maar omdat die winkel dicht is gaan we naar weer een andere winkel. Die is in Alkmaar. Daar kun je prima op de fiets heen. Tijdens die fietstocht kopen we onderweg bij een boer een bosje heerlijk verse worteltjes en gelukkig hadden we die oude leren waterzak van onze grootmoeder nog bij ons, gevuld met lekker kraanwater. Nee, van de honger of dorst zul je ons niet snel zien omkomen. In Alkmaar blijkt ook het andere filiaal van de winkelketen gesloten, dus kopen we op de markt een stukje biologische boerenkaas, veel verse landgroenten, een stevig volkorenbrood, een flinke homp tofu, een fles bietensap en een pond quinoa. We breken een stuk brood af, leggen er een plak kaas op en aanvaarden de terugreis. Voor het donker zijn we thuis en gelukkig fietsen we net niet onder een tram, want het zweet gutst ons in de ogen, waardoor we bijna niks meer zien. Zeker geen kleine lettertjes.