Zoeken
Zullen we het liefde noemen? Laten we dat nou niet doen
Iemand vroeg deze week aan mij: “Zullen we het liefde noemen?” “Laten we dat nou niet doen”, zei ik. “Dat is een verpletterend woord.”

Zullen we het liefde noemen? Laten we dat nou niet doen

Gepubliceerd op 1 april, 2019 om 00:00, aangepast op

Iemand anders stelde haar nieuwe geliefde aan me voor en zei glimlachend: “Dit is op dit moment mijn geliefde.” Ik vond dat op dit moment mooi klinken. Het had iets bevrijdends. Al zou ik zelf niet graag met deze woorden willen worden voorgesteld.

In ‘Dennie is een star’ van Maartje Wortel las ik: ‘Omdat ik altijd onder alles uit wil kunnen, lukte het nooit in de liefde. Zie maar eens een liefde te vinden aan wie je onomwonden kunt zeggen dat je eronderuit wilt kunnen. Die zijn wel te vinden, maar dan willen ze ook onomwonden onder jou uit kunnen en dat is dan weer niet de bedoeling.’

Weer een ander schreef me: “Is de liefde ook goed voor je?”

Natuurlijk is de liefde niet goed voor me, dacht ik. De liefde is toch voor niemand goed? Dat weet jij ook. De liefde is alleen maar gevaarlijk. De liefde, daar kun je beter je verre van blijven. Als de liefde te veel in je aura zit, moet je maken dat je wegkomt. Als de liefde boven op je neerploft, kun je geen adem meer halen. Trouwens: ís dat dan wel liefde?

Liefdesbang
Ik begreep heus wel dat het ook de kwaaie couveusebaby in mij moest zijn die hier weer even de kop opstak. De te vroeg geboren baby die - deep down - nog immer lag te wachten op liefde. In dat helverlichte bakje. Met haar maaiende ledemaatjes, een luier tot aan haar kin, een zuurstofslangetje in haar neus.

“Je hebt gewoon een relaaatie," zei mijn moeder aan de telefoon. “Hoe je het ook wendt of keert, kind.”

“Ik heb geen relatie," zei ik. “Doe niet zo stom.”

“Jawel, jij hebt een relaaatie.”

“Ik heb niks, mama," zei ik. “Met niemand.”

“Wat is er nou mis met een relaaatie, kind?”

Ik sloeg ‘Liefdesbang’ van therapeut Hannah Cuppen maar weer eens open. Een boek dat ik iedereen aanraad die iets wil weten over de dynamiek van de liefde. Waarom mensen met verlatingsangst juist mensen met bindingsangst aantrekken, en andersom. Bijna niemand is normaal gehecht! Het is in de liefde - als we niet oppassen - alleen maar één groot repetitief spel van aantrekken en afstoten tussen mensen die uiteindelijk nooit écht een verbinding met elkaar durven aangaan. Terwijl we nergens anders naar op zoek zijn.

Deze column is eerder verschenen in Trouw. Elkes roman heet Ik nog wel van jou. Luister hier naar onze podcast met Elke Geurts over haar roman en scheiding.

Auteurs
Auteur: Elke Geurts

Elke Geurts (1973) publiceerde drie verhalenbundels en de romans De weg naar zee (2013) en Ik nog wel van jou (2017). Alle werden overladen met lof en genomineerd voor onder andere De Gouden Boekenuil, de BNG Literatuurprijs en de Anna Bijns Prijs. Daarnaast is ze schrijfdocent aan o.a. Schrijversvakschool Amsterdam.

Blijf op de hoogte

Volg onze sociale media voor het laatste nieuws: