Wat is het beste voor het gewonde kinderhart?

Ik begin de muur in te smeren met behangafweker. Zij zit, op een vuilniszak, in haar kamer vol stof, en trekt gekke bekken in mijn telefoon. "Samen voor altijd" van Marco Borsato speelt - één van haar lievelingsliedjes - terwijl ik kleine strookjes behang eraf pulk.

'Het wordt een leuk huisje, hè?'

'Ja, hoor', zegt de achtjarige. 'Maar je kunt beter gewoon thuisblijven.'

'Papa gaat toch thuis wonen?'

'Ja! En nu ga jij weg! Eerst ging papa weg, en toen kwam hij terug, en toen was ik heel blij!' Ze zucht diep. 'Maar nu ga jij weer weg…'

'Papa kwam toch niet terug?'

'Papa kwam naar huis!' zegt ze. 'Na het scheidingshuis kwam papa weer thuis. Waarom blijf jij nu niet gewoon? Waa-rom niet?'

'We zijn gescheiden.'

'Weet je!' De achtjarige legt mijn telefoon in haar schoot. 'Ik ben dat gedoe met jullie nu echt he-le-maal zat! Jullie gaan maar gewoon weer bij elkaar wonen. Het moet afgelopen zijn. Ik vind dit écht niet leuk meer.'

Ze fronst haar wenkbrauwen en kijkt naar me. Ik pak haar vast, en denk aan "de grote duidelijkheid".

'De grote duidelijkheid laat nog even op zich wachten', had ex gezegd.

'Ik denk dat we de grote duidelijkheid zélf moeten maken', zei ik.

We zaten met de kwestie of het nou wel of niet nodig was om de achtjarige als ze samen met ons aan tafel zat, telkens weer te zeggen dat we hier nu wel even zo zaten, maar dat dat niet betekende dat het goed kwam tussen ons. Wat was het beste voor het gewonde kinderhart?

Zodra het behang eraf is, fietsen we terug naar huis. Over de dijk, langs de tractor vol knuffels, twee grote bruggen over. We hebben tegenwind. Mijn hand ligt de hele weg in haar hals. Het kleine meisje naast me doet haar ogen even dicht en laat zich door mij voortduwen.

'Papa houdt mij ook altijd zo vast.' Ze glimlacht. 'Precies zoals jij dat doet.'

'Je moet wel zelf blijven kijken, hoor.'

Ze opent haar ogen.

'Mama', zegt ze, 'je moet wel een tafel kopen waar vier stoelen aan kunnen, hè? Voor als papa bij ons komt eten.'
 

Deze column is eerder gepubliceerd in Trouw. Elkes roman heet Ik nog wel van jou. Luister hier naar onze podcast met Elke Geurts over haar roman en scheiding.