Blue Monday

Mijn ervaring met Blue Monday is een andere. Precies een jaar geleden werden mijn vriendin en ik verliefd op elkaar. De ironie daarvan is ons beiden niet ontgaan. Wellicht wisten we: vanaf Blue Monday kan het alleen maar meevallen. 

En het valt mee. Maar, ik zal u niet te veel lastigvallen met ons beginnersgeluk in deze donkere dagen. Juist de ellende van de ander kan de luisteraar troost bieden. Want misschien heeft u wel last van weemoed.

Als u vandaag troost nodig had, had u het Depressiegala kunnen bezoeken om uw sores te delen. Al komt zo’n gala me wat dubieus voor. Want is het niet iets van het christendom, dat het lijden verheerlijkt of een feest moet worden? Bovendien, laat een depressie zich wel delen in het openbaar? Is het daar niet te persoonlijk voor?

Schrijver Gerjon Gijsbers schreef eens: je kunt beter dood geboren worden dan in zijn dorp, Bredevoort. Maar een wereld zonder jezelf is niet voor te stellen. Het is niet eens zeker of die wereld überhaupt wel bestaat zonder jou. Daaraan denkend zou je je eigenlijk nooit meer overbodig hoeven voelen. 

Mocht u tóch last hebben van zelfhaat: u hoeft niet schreeuwend of succesvol door het leven te gaan. Onopvallend, al fluisterend en kijkend, gaat het ook.

Deze hele week is Jonah Falke huischroniqueur bij Nooit Meer Slapen op NPO Radio 1 en doet hij tegen de klok van twee uur een verlate dagsluiting. Afgelopen nacht over Blue Monday.