Bert H.

Van zijn ouders had hij voor zijn verjaardag een speelgoedauto met afstandbediening gekregen – dat was in die tijd een exclusieve nieuwigheid. De afstandbediening was een langwerpig grijs kastje met enige drukknoppen en een draaiwieltje dat was vormgegeven als een autostuur. Op een bepaald moment zat ik alleen in de hoek van de kamer, met mijn rug naar de rest van de kinderen toe. Ik had die afstandbediening in handen en toen was dat stuurwiel plots afgebroken, ik weet niet hoe. Ik verstopte de afstandbediening in een plantenbak, zoals dat hoort, en ging naar huis.

De volgende dag werd ik op de speelplaats klem gezet door Bert H. en de zijnen. Ze beweerden dat ik het stuurwiel had afgebroken en nog opzettelijk ook. Een weerzinwekkende beschuldiging want niemand had mij gezien, dat wist ik zeker. Dus ik ontkende staalhard en wat bleek: de bui waaide vanzelf over. Het stuurwiel, naar verluidt, kon niet worden hersteld en aldus heeft de jonge Bert H. vermoedelijk nooit het volledige potentieel van zijn auto met afstandbediening kunnen benutten. Ik zeg vermoedelijk, want kort nadien verwaterde ons contact.

Nu zal ik niet gaan beweren dat vroeger alles beter was maar ik ben ervan overtuigd dat zowel Bert H. als ikzelf van deze gebeurtenissen iets hebben geleerd waarmee wij tot op de dag van vandaag allebei ons voordeel doen.

Van 16 tot en met 20 oktober doet Ivo Victoria net na het nieuws van 1 uur bij VPRO's Nooit Meer Slapen op NPO Radio 1 een verlate dagsluiting. Dit is deel 1, naar aanleiding van artikelen in De Morgen en het (Jeugd)journaal, die zich in alle ernst bogen over de kinderfeestjesproblematiek.