Schrijven bij muziek

Ik zet altijd muziek op. Stilte is dodelijk voor mijn creativiteit en prachtige, goedgemaakte muziek kan me optillen en me laten meeliften op de genialiteit van anderen. Als ik schrijf hoor ik vaak filmmuziek in mijn hoofd terwijl ik de scènes voor me zie. De volgende nummers brengen me in andere sferen.

De muziek van Nick Cave & Warren Ellis. Weergaloos, net als de films waar ze muziek voor schrijven. The Assassination of Jesse James by the Coward Robert Ford, van regisseur Andrew Dominik. Ooit gezien? Ooit gehoord? Luister die muziek, kijk de film. Je weet niet wat je meemaakt.

Het album Love & Hate van Michael Kiwanuka. Luister naar het eerste nummer; hij durft het album gewoon te beginnen met een intro van vijf minuten.

Is This The Life We Really Want? van Roger Waters. Ja, die man is 116 jaar oud of zo, maar dit album is net zo sterk als het beste werk van Pink Floyd. Het neemt je letterlijk mee naar een andere wereld: een wereld die z’n lelijke kop steeds vaker om de hoek steekt.

Als ik donkere scènes schrijf luister ik graag naar You Want It Darker van Leonard Cohen of naar Skeleton Tree van Nick Cave, over de dood van zijn zoon. Om te janken zo mooi en triest. En natuurlijk Bowie’s laatste album Blackstar.

Als ik meer gevoelige scènes schrijf zet ik Excuse Me van Salvador Sobral op. Ja ja ja, love him or hate him na zijn deelname aan het Eurovisie Songfestival 2017, maar het album bewijst dat hij kan zingen, en schrijven. Relaxte Portugese muziek.

De filmmuziek van Brimstone, door Tom Holkenborg. Gewoon luisteren. Prachtig.

Malibu – Anderson .Paak. Top-hiphop, een van de beste albums van vorig jaar. Hij heeft sowieso een stem waar je vrolijk van wordt.

Voor later op avond: probeer eens wat relaxte jazz. John Coltrane bijvoorbeeld. Miles Davis, Chet Baker. Je weet wel, die oude muziek die weer helemaal hip is. Omdat het zo goed is.

D’Angelo, Ocean, Lamar, Chance, Drake. Altijd, overal.

Is klassiek je ding? De OST van de film Amadeus. Als je niet van klassieke muziek houdt: beloof me in ieder geval dat je die film één keer in je leven gaat zien, dan weet je wat die muziek met je kan doen.

Allemaal mannen. Sorry, dames.

Neem Les Amazones d’Afrique eens mee in je playlist. En Lemonade van Beyoncé. En haar zus Solange. En natuurlijk altijd: Amy Winehouse. Nog steeds groter dan groots.

Hasta la vista, baby.