Zoeken
Suriname, de geboorte van een dierenarts (uit: Onze dieren. Schrijvers over hun kat, hond, konijn of hagedis)

21 september, 2017 - /blog/1576/suriname-de-geboorte-van-een-dierenarts-uit-onze-dieren-schrijvers-over-hun-kat-hond-konijn-of-hagedis.html

Ik groeide op in Paramaribo. Suriname was nog niet onafhankelijk van Nederland. Destijds was mij ik nauwelijks bewust van de tegenstellingen tussen arm en rijk, en wist ik zelfs nog minder van het kolonialisme en de politieke beweging die een hevige strijd voerde om los te komen van Nederland. Voor mij was het leven simpel. Ik zorgde ervoor dat de leraren op school geen reden hadden om mij met een van hun latten te bewerken, ving visjes in de slootjes rond het huis en speelde met vriendjes o...


Groezelig blauw

15 februari, 2017 - /blog/1102/groezelig-blauw.html

‘En?’ vroeg ik voorzichtig. Mijn benen begonnen zwaar te worden. ‘Zijn ze blauw?’ ‘Kun je ze misschien nog iets meer spreiden?’
 ‘Misschien moet je de lamp iets dichterbij houden?’ Roddy hield de lamp iets dichterbij. Ik spreidde mijn benen nog iets meer.
 ‘Veel verder kan niet. Ik ben geen turnster.’
 Roddy vond het niet grappig. Hij lachte in elk geval niet. Hij bleef maar ernstig kijken, de diepte in.
 Ik lag in een spagaat boven op het rood-wit geblokte dekbe...


Het plein (Ananda Serné)

19 december, 2019 - /blog/2884/het-plein-ananda-serne.html

I. Ik woon op de mooiste plek die er is, net boven de poolcirkel. De bergtoppen zijn een groot deel van het jaar bedekt met sneeuw en het ijskoude water in het fjord is zo helder dat je de vissen ziet zwemmen in de diepte. Een paar weken geleden dreef er een dode vis op het wateroppervlak, zo paradijsgeel, dat hij van een van de vissersboten op de lange vaart moet zijn gevallen. Felle kleuren zijn er hier namelijk niet. De rotswanden zijn grijs, het mos is groen, en het water grijsblauw. W...


De haard en de salamander (voorpublicatie Fahrenheit 451 van Ray Bradbury)

16 juni, 2017 - /blog/1401/de-haard-en-de-salamander-voorpublicatie-fahrenheit-451-van-ray-bradbury.html

Het was een bijzonder genoegen om dingen opgegeten te zien worden, om ze verkoold te zien, en veranderd. Met de koperen spuitkop in zijn handen, de reusachtige python die zijn giftige kerosine op de wereld spuwde, dreunde het bloed in zijn hoofd, en zijn handen waren de handen van een buitengewoon dirigent die alle symfonieen van het oplaaien en branden speelde om de fl arden en houtskolen ruines van de geschiedenis neer te halen. Met zijn symbolische helm, 451 genummerd, op zijn onverstoorbare...


« 1 ... 3 4 5
Blijf op de hoogte

Volg onze sociale media voor het laatste nieuws: