28 mei, 2019 - /blog/2648/ik-heb-geleefd-26-heleen-55-kan-niet-meer-praten-mensen-vinden-me-nu-eng.html
Heleen van Alebeek (55) had me eerder al gemaild dat ze het interview het liefst schriftelijk wilde doen. En dan ook letterlijk schriftelijk. Zij schrijft, terwijl ik tegenover haar zit. Oververmoeid Ze heeft de progressieve spierziekte ALS. Rond de kerst van 2017 kreeg ze haar eerste klachten. Ze begon met een dubbele tong te praten. Oververmoeid, dacht ze. Tijd om naar de huisarts te gaan, gunde ze zichzelf niet. “Ik had toen net de sleutel van mijn nieuwe ruitersport...
19 februari, 2017 - /blog/1112/como-sanneke-van-hassel.html
Jongen, zoek het maar uit. Ik pakte m’n koffers en schreef een kort briefje: ‘Ben naar Como, Grand Hotel Tremezzo, Ciao!’ Wat zal hij op zijn neus kijken. Die sukkel denkt vast dat Como een gehucht in Iowa is. Dat je ook over de oceaan heen kunt vliegen is nog nooit bij hem opgekomen. Jaky steekt zijn hoofd onder m’n stoel en doet een greep in mijn tas. Ik pak hem af en haal mijn toilettas eruit. Even een kleine check, wat poeder op neus en wangen. Jaky graait ...
4 januari, 2018 - /blog/1837/verleden.html
Hij was weer begonnen met drinken. Toen hij in de kliniek zat moest hij daarmee ophouden. Maar nu heeft hij een vriendin en is hij naar eigen zeggen beter. Kennelijk mag je dan weer drinken. Hij dronk gister een fles lauwe rosé. ‘Ik denk eigenlijk dat ik daarom in de kliniek zat: ik miste een vriendin in mijn leven. Maar nu slaap ik ook slecht, omdat ze er niet is, daarom drink ik vanavond.’ Iedere drinker zoekt een reden. Hij vroeg of ik ook wilde. Ik had kennelijk t...
27 mei, 2019 - /blog/2644/poezenbekers-leek-me-een-gemakkelijke-traktatie-maar-ik-had-het-mis.html
Het was kwart over acht ’s avonds. De vaat stond nog op het aanrecht, de pannen in de week, de verdoving voor mijn kies was uitgewerkt, bleek. Het was bedtijd voor de negenjarige en de veertienjarige zei dat ze wiskunde moest maken. “Niks wiskunde!” zei ik. “Jij móét poezen maken.” Er stonden veertig kartonnen bekers op tafel. Ernaast een stapel gekleurd papier. Voor de tachtig oortjes. De negenjarige wilde graag poezenbekers met popcorn trakteren morgen. Nog voor haar ver...
3 maart, 2021 - /blog/3255/wat-verwachten-ze.html
Een vriend kwam zijn elfjarige dochter brengen en bleef wat dralen rond de tafel waarachter ik stukjes zat te tikken. Omringd door gekleurde stressballetjes. Onze dochters waren meteen naar boven verdwenen om nog meer Fidget Toys te maken. Speelgoed waar je rustig van wordt. Dat is in deze tijd een enorme rage onder kinderen. Mijn tienjarige is deze hele voorjaarsvakantie al bezig zelf stressballetjes te maken. Iedereen die ik ken heeft tegenwoordig wel zo’n zelfgemaa...
19 december, 2019 - /blog/2884/het-plein-ananda-serne.html
I. Ik woon op de mooiste plek die er is, net boven de poolcirkel. De bergtoppen zijn een groot deel van het jaar bedekt met sneeuw en het ijskoude water in het fjord is zo helder dat je de vissen ziet zwemmen in de diepte. Een paar weken geleden dreef er een dode vis op het wateroppervlak, zo paradijsgeel, dat hij van een van de vissersboten op de lange vaart moet zijn gevallen. Felle kleuren zijn er hier namelijk niet. De rotswanden zijn grijs, het mos is groen, en het water grijsblauw. W...
8 februari, 2017 - /blog/1075/kinderliedjes-of-pop-voor-samuel-is-muziek-adem.html
Zijn armpje ging omhoog, hij flapperde van plezier met zijn handje. We wisten toen al dat muziek adem voor hem is. Kindermuziek natuurlijk en dus ook pop. Je kunt hem tegenwoordig bijna een jonge rocker noemen, terwijl hij met schreeuwvrouwen als Taylor Swift weinig heeft. Met Carola Smit van BZN dan weer wel. We waren eens bij een familiedag, zonder dvd’s in de tas, en kwamen na afloop van het midgetgolftoernooi bij mijn schoonouders. Gelukkig was het afscheidsconcert van BZN op tv. Sam...
28 december, 2020 - /blog/3231/blootleggen-10-de-pipo-en-het-lam.html
Na de zomervakantie ging het uit tussen mij en Jeroen. We gingen weer aan het werk, hij aan de universiteit, ik thuis, en beetje bij beetje dreven we uit elkaar. Dat was geen nieuwe beweging, maar ditmaal was hij wel sterker dan anders. Steeds vaker wilde hij alleen eten en slapen of in zijn eentje erop uit. Of hij was fysiek wel bij me, maar in gedachten elders. In een van zijn onderzoeksgebieden of verder weg: op wereldreis, op avontuur. Dan keek hij langs me heen, het raam uit, n...
26 mei, 2016 - /blog/585/de-eerste-giro-van-steven-kruijswijk-door-timo-bruijns.html
Vier etappes nog. Vier etappes waarin er een hond met staar dwars door het peloton kan denderen, waarin een Italiaans schouderduwtje funest kan zijn, waarin een hongerklop op de flanken van de Colle d'Agnello kan besluiten zich te nestelen in het lichaam van de rozetruidrager. O, er kan in de laatste 703 kilometer van alles misgaan. Dat kan. Maar dat gebeurt niet. De kleine Kruijswijk, met schouders zo vierkant dat hij uit roze Lego gehouwen lijkt, laat zich dit niet meer afnemen. Zondag...
6 oktober, 2020 - /blog/3176/vrouw-zonder-verdriet-roos-voorhorst.html
Ik schenk het water in een glas met ribbeltjes en de uitvaartverzorger stelt me gerust: ‘Het is vers, hoor.’ Ik vraag me af geruststellen een deel van zijn taakomschrijving is. Ze hebben hun best gedaan het hier huiselijk te maken, zodat je voordat je de kist mag dichtschroeven nog even kan doen alsof er helemaal niemand is overleden. Er is een huiskamer nagebootst in beige kleuren waar je dan met de nabestaanden een soort kring kan vormen. Liever zou ik de hele tijd in mijn eentje op de...